Nog wat vakantie belevenissen

Nog even mijn verhaal afschrijven. Gisteren ging het uploaden super traag, je zou bijna zeggen gewoon op zijn Arubaans. Maar eindelijk na 2 uur stonden de foto's op de weblog die ik erop wilde hebben. Maar toen had ik geen tijd meer om er een leuk verhaal bij te schrijven.

Donderdag ben ik weer aan het werk gegaan, ik hoopte op een rustige dienst, maar nee hoor, dat was fout gedacht. Ik had het natuurlijk kunnen weten, dat het gaat zoals ik het niet wil. Uiteindelijk heb ik prima gewerkt. Met een student waar ik al veel vaker mee hebt gewerkt en die een tweede Andrea is (insiders weten wel dat betekent).
Na gisteren ga ik er over nadenken of ik mijn takenpakket wil uitbreiden. Bijv echografiste worden....
Dat ging namelijk erg goed tijdens de pericardpunctie


Ik wil iedereen wel even uit de droom helpen, er zijn nog mensen in Nederland die denken dat wij altijd vakantie hebben, maar dat is echt niet zo.
Zelfs het leven hier kan druk zijn. Je werkt 40 uur in de week onregelmatig, je gaat 2x in de maand voor 3 nachten in de nachtdienst en ben daarna al weer heel snel aan het werk. In principe is dit een grote belasting voor je lichaam. Terwijl dat ik aan nachtdiensten echt geen hekel hebt, dat is wel 1 van mijn favoriete diensten.

Maar laat ik eens vertellen hoe een gemiddelde dag hier eruit kan zien.
Meestal is het 's morgens op tijd op staan, als ik moet werken staat de repeteer wekker op kwart voor 6 en ben ik om 6 uur uit bed. De dagdienst begint om 6.50 uur!!! en dan ben je om 14.50 uur vrij (dat is dan weer wel lekker).
Als ik vrij ben, kom ik iets later uit bed, zo tegen half acht, ga dan in de hangmat ontbijten, deze is voor veel doeleinden beschikbaar....
Als het zo een uurtje of negen is dan ga ik koffie zetten, daarna nog eens iets schoonmaken of om boodschappen. En als ik late dienst heb, ga ik bijna altijd nog even naar de beach om een duik te nemen.
Zeker nu is het weer hard nodig, nadat ik bijna drie weken nauwelijks strand hebt gezien, is de bruine huidskleur iets blanker geworden. Marijke je moet nog even wachten op een complete fotosessie van mijn Arubaanse huidskleur.
En natuurlijk moeten er boodschappen gedaan worden, dit is een noodzakelijk kwaad, wordt vaak uitgesteld tot het laatste moment en ja hoor dan komen we met twintig plastic zakken thuis.... In de supermarket verpakken ze alles in plastic tassen.

Het eten is hier goed, bijna allemaal Nederlandse producten kan je hier kopen (wel iets duurder, omdat ze echt alles in moeten voeren vanuit het buitenland). Wat wij hier wel missen is de variatie van hetverse fruit.
Het eten is hier gewoon goed, het brood smaakt prima. Ondanks dat we goed eten, kunnen Danielle en ik als we straks in Nederland terugkomen een nieuwe garderobe kopen. We houden geen vlees op onze botten over. Na mijn ziek zijn, is er nog een paar kilo extra afgegaan.

Inmiddels hebben we een bibliotheek gevonden, weliswaar aan de andere kant van het eiland. De bibliotheek in Oranjestad is overstroomd in december en nog niet weer in gebruik genomen. Ook hier ben je tijd mee kwijt, naar de bieb gaan. En niet te vergeten de tijd die je er thuis insteekt om je boeken te lezen....

En na zo een dagje is het 's avonds weer op tijd naar bed gaan om te kunnen slapen en bij te komen van alles... En op tijd is echt op tijd, om 9 uur lig ik op bed en slaap binnen no time.

Ik hoop dat jullie zo een beetje een indruk hebben gekregen hoe het leven er hier aan toe gaat, als we niet werken.


Hier wordt eerst met de grote teen gevoeld of het water toch niet te koud is. Stel je voor dat het koud is en daar moet ik dan in, om de vissen en/ of het wrak te bekijken....


In de vlindertuin zijn uiteraard niet alleen mooie tropische vlinders te vinden, maar ook zeer mooi gekleurde tropische bloemen.



Zo wordt samen de computer gedeeld om het nieuws te lezen op zaterdagavond. In verwegnistan moet je toch ook bijblijven met het zeeuwse, nederlandse en wereldnieuws.